Salento, 1959. Lorenzo e Agnes perdérono todo. E compréndeno cando o seu pai, con eses ollos tristes que o acompañaron toda a vida, anuncia que vendeu a fábrica de xabón familiar, unha herdanza que sempre sentiu como unha maldición. Para Lorenzo e Agnese, con todo, aquela fábrica que o seu avó creou do nada, con cheiro a po de talco, flores e aceites vexetais, era a seguridade dun presente pacífico e a promesa dun futuro que construír xuntos, unidos. Polo tanto, a idea de quedar alí como simples traballadores baixo un novo e arrogante dono é devastadora. Lorenzo, orgulloso e impulsivo, pecha a porta de golpe, co corazón cheo de rabia e un único obxectivo: conseguir o diñeiro necesario para recuperar o que é seu. Pero Agnes non o segue: tan decidida á hora de facer xabóns como insegura ao enfrontarse ao mundo exterior, declara: "Eu quédome onde está a miña casa". Así se ábre unha fenda profunda, aparentemente irreparable, entre irmán e irmá, empuxándoos por camiños opostos e imprevisibles. Porque Lorenzo e Agnese queren o mesmo, polo menos ata que o amor os leve de novo a unha encrucillada. Cada un tomará unha decisión e trazará un camiño diferente... Será un día sen arrepentimentos para ambos?